Πολλοί μας ρωτούν  “καθε πότε πρέπει ή μπορώ να κάνω φυσικοθεραπεία;”. Το ερώτημα αυτό σχεδόν πάντα συνοδεύεται με την απορία , ποιά εποχή του χρόνου είναι καλύτερη  για να κάνουν τις θεραπείες τους.Ερωτήματα  που έχουν τις ρίζες τους σε παλαιές νοοτροπίες και σκέψεις των περασμένων δεκαετιών. Η φυσικοθεραπεία δεν είναι μια “εποχική” επιστήμη, πόσο μάλλον ένας “εποχικός” τρόπος θεραπείας. Το αποτέλεσμά της δε βασίζεται στη διάθεση των καιρικών συνθηκών, παρά μόνον στις ικανότητες του φυσικοθεραπευτή, την εξέλιξη της επιστήμης και τη φύση του προβλήματος. Δε θα “γίνει” όπως χαρακτηριστικά ρωτούν  “καλύτερη” θεραπεία το καλοκαίρι ή την  άνοιξη. Θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικότερα  οποιοδήποτε πρόβλημα όσο πιο γρήγορα το αντιληφθούμε και αναζητήσουμε την κατάλληλη θεραπεία.

Ο χρόνος θεραπείας ποικίλει αναλόγως το είδος του προβλήματος, τη χρονιότητά του, αν συνυπάρχουν άλλες παθογένειες και φυσικά εξαρτάται από το πόσο ο  κάθε οργανισμός ανταποκρίνεται στη θεραπεία. Η αντίληψη ότι ένας κύκλος των 10 θεραπειών είναι αρκετός, δεν ευσταθεί διότι κάθε περιστατικό είναι ξεχωριστό και αρκετες φορές η βελτίωση επέρχεται με περισσότερες αλλά και λιγότερες θεραπείες.

Πρωτίστως θα πρέπει να προστατέψουμε την περιοχή και τα γύρω σημεία από μια μεγαλύτερη ζημία.οπότε να σταματήσουμε τη δραστηριότητα που μας προκάλεσε τον τραυματισμό. Εφαρμόζουμε πάγο το συντομότερο δυνατόν για να μειώσουμε τις μεταβολικές διεργασίες ενός οιδήματος ή φλεγμονής και κατά συνέπεια και του πόνου. Περιδένουμε εάν είναι εφικτό την περιοχή με έναν ελαστικό επίδεσμο για να οδηγήσουμε πιθανόν οίδημα προς τη λέμφο, αλλά και για να ακινητοποιήσουμε την περιοχή αν χρειαστεί. Τέλος ξεκουράζουμε την περιοχή του τραυματισμού και την  ανυψώνουμε εφόσον γίνεται για να επιταχυνθεί η διαδικασία της επούλωσης. Τα βήματα αυτά είναι χρήσιμα για τις πρώτες ώρες μέχρι να επισκευθούμε το γιατρο ή το φυσικοθεραπευτή μας.

Δεν υπάρχει συγκεκριμένη άσκηση που να βελτιώνει τον πόνο ή τα  προβλήματα σε αυχένα και μέση. Η κάθε περίπτωση ασθενή είναι ξεχωριστή συνεπώς και η κλινική του εικόνα διαφορετική. Οπότε όχι μόνο μία αλλά διάφορες ασκήσεις με διαφορετικό στόχο και τρόπο εφαρμογής μπορούν να βελτιώσουν μία κατάσταση, πάντα με την καθοδήγηση και την επίβλεψη ειδικού.

Ο πόνος είναι η Νο  1 αιτία που μας οδηγεί στο να ζητήσουμε βοήθεια. Υπάρχει όμως και κομμάτι του πληθυσμού που νιώθει πως το σώμα του ή κάποιο μέρος του σώματός του δεν λειτουργεί σωστά π.χ.  μειωμένη δύναμη, αντοχή, λάθος στάση, λάθος  βάδιση και γενικότερα έχει την αίσθηση δυσλειτουργίας. Μπορούμε λοιπόν με την κλινική αξιολόγηση να εντοπίσουμε πιθανές ασυμμετρίες και δυσλειτουργίες πριν εξελιχθούν σε επώδυνες καταστάσεις και να προτείνουμε λύσεις, να δώσουμε συμβουλές για κατάλληλη αντιμετώπιση.